Η πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως Πανελλήνια  ημέρα Σχολικού Αθλητισμού. Για το φετινό σχολικό έτος ορίστηκε η 3η Οκτωβρίου με θεματικό άξονα:

«Νοιώστε τη χαρά της άθλησης χωρίς το άγχος την νίκης και τον φόβο της αποτυχίας: Αθλητισμός-Δικαίωμα για όλους»

Όπως όλα τα σχολεία, έτσι και το Μουσικό Σχολείο Χίου βασιζόμενοι στη θεματική της ημέρας παίξαμε παιχνίδια ,καινούργια και παλιά ( 4squear, twister, κουτσό, λάστιχο, βώλοι, μήλα, τσουβαλοδρομίες, 7πετρο, διελκυστίνδα, μουσικές καρέκλες, αφίσα) που σαν στόχο είχαν την διασκέδαση και την γνωριμία μαθητών καθηγητών.

Όλο η μαθητική κοινότητα και ο σύλλογος των εκπαιδευτικών του σχολείου συμμετείχαν σε μεικτές ομάδες. κάθε όμαδα αποτελούνταν από ένα καθηγητή, 2 μαθητές Λυκείου και 5 μαθητές Γυμνασίου. Σε κάθε ομάδα υπήρχαν και δύο άτομα με διπλή ιδιότητα. Αυτή του παίχτη – καλλιτέχνη και αυτή του παίχτη δημοσιογράφου. Με το πέρασμα κάθε σταθμού – παιχνιδιού οι ομάδες αποκτούσαν ένα γράμμα της αλφαβήτου. Με το τέλος των σταθμών θα έπρεπε να βρουν πια λέξη δημιουργείται.   η λέξη αυή θα ήταν και το θέμα για να γράψουν ένα τραγούδι ή να δημιουρήσουν ένα μικρό δρώμενο .

Ας γνωρίσουμε κάθε ομάδα ξεχωριστά και ας δούμε πως έζησαν αυτήν τη μέρα.

  Γράφει σχετικά η Αικατερίνη – Βελίνα  Φραντζέσκου, Δημοσιογράφος της  ομάδας  «Οι σολίστες».

   “Ξέρω πως όλοι έχουμε συνηθίσει με το που ακούμε την λέξη αθλητισμός το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε να είναι η νίκη, το μετάλλιο, η δόξα. Τι πραγματικά όμως σημαίνει ο αθλητισμός;

     Η σημερινή μέρα τα απάντησε όλα: πολλά παιχνίδια, ομαδικότητα, δημιουργικότητα, μεγάλες δόσεις χαράς και στιγμές που σίγουρα θα μείνουν αξέχαστες. Για άλλη μια φορά μαθητές Λυκείου-Γυμνασίου  και καθηγητές χαίρονται όλοι μαζί τον αθλητισμό, ένα δικαίωμα που πρέπει να είναι για όλους. Ποιος θα φανταζόταν ότι τα πιο κλασικά παιχνίδια όπως: οι μπίλιες, τα μήλα και οι τσουβαλοδρομίες θα είναι στην πραγματικότητα εκείνα που θα δώσουν τόση χαρά και ευτυχία!

Το καλύτερο απ όλα όμως?; Αυτό που ταλαιπωρεί τον περισσότερο κόσμο όταν μιλάμε για αγώνες είχε εξαφανιστεί?..Ο φόβος ?.ο φόβος της ήττας είχε εξαφανιστεί και είχε ήδη  δώσει την θέση του στη χαρά. Εξάλλου ο λόγος της ύπαρξης των αγώνων και στον αρχαίο κόσμο ήταν για να φέρουν τους ανθρώπους πιο κοντά για να μπορούν να χαίρονται όλοι μαζί και αναμφίβολα το ίδιο έγινε και σήμερα αφήνοντας πίσω του αξέχαστες στιγμές που θα μείνουν αναλλοίωτες στο χρόνο.”

 

Μια άλλη οπτική του θέματος είδε η Αναστασία ?Ασημίνα Μπόγρη  – Δημοσιογράφος  ομάδας Dreamers

“Σήμερα  στο σχολείο μας περάσαμε μια ακόμη μέρα αθλητισμού ?Αλήθεια τί είναι ο αθλητισμός; Για κάποιους ανθρώπους μπορεί να είναι ένας τρόπος για να ξεχνιούνται από την καθημερινή ρουτίνα της ζωής. Για άλλους κάτι που τους κρατάει υγιείς και τους κρατάει σε φόρμα. Μερικοί εκφράζονται μέσα από αυτόν!

Ο αθλητισμός όπως βλέπετε μπορεί να είναι πολλά διαφορετικά πράγματα μαζί . Το μόνο που είναι σίγουρο είναι πως είναι για όλους! Ανεξαρτήτως χρώματος , φύλου, ηλικίας, κοινωνικής θέσης κ.τ.λ

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να χαρεί και να διασκεδάσει μέσα από αυτόν, να μάθει τι θα πει ομάδα και να αποκτήσει  ?συμπαίχτες? , να νιώσει την χαρά της νίκης αλλά να μάθει και από τις ήττες του, να πάνω απ΄όλα να δημιουργήσει όμορφες αναμνήσεις που θα θυμάται για όλη του τη ζωή και να γελάει με την καρδιά του !

Τι μάθαμε λοιπόν εμείς σήμερα;

Αθλητισμός = Δικαίωμα, δικαίωμα στο γέλιο.”